فالنامه سال

چه خرم عید فرخنده زعهد جم بجا ماندی

که شادی پیر برنا را ز لطف کردگار آید

چو پیک ماه فروردین بسوی لاله زار آید            

پیام شادمانی از یمن و از یسار آید

مه اردیبهشت از نو سرور دل کند افزون            

غریو شادی بلبل ز هر کوی و دیار آید

به خرداد از گل و ریحان معطر کن مشام جان          

نسیم عنبر افشانی ز سوی مرغزار آید

چو تیر آید سحرگاهان کند عزم درو دهقان               

پی کوبیدن خرمن بسوی کشتزار آید

به مرداد از مهیب خور بفرساید تن از گرما           

تو گوئی ز آسمان هر دم بسوی ما شرار آید

چه شهریور شود آخر رسد پیک خزان از در          

دگرگون روز و شب گردد بساعت یک قرار آید

ز باد مهرگان دیگر پر و بال رزان ریزد               

هزارن پنجه زرین فرود از هر چنار آید

نخستین ریزش باران بود در آخر آبان                   

چو گوهر ژاله هر لحظه فزون از صد هزار آید

ز بیداد مه آذر گل و گلبن چنان خشکد

که طاووس بهاری همچنان  هیزم بکار آید

زمین از برف دی گوئی لباس پرنیان پوشد

نهیب غول سرما از فراز کوهسار آید

ز سوز شدت سرما تموز ذره می کاهد 

سپس در آخر بهمن تموز آشکار آید

عزیمت چون کند سرما جهان گردد جوان از نو  

عروسان گلستان را چو مذ اسفندیار آید

نه از بردالعجوز و نی دگر از صولت بهمن    

کنون اندیشه کن زیرا دوباره نوبهار آید.

مورخ ۱/۳/۱۳۶۹ برابر با ۲۶ شوال المکرم سال ۱۴۱۰  

الحقیر محمد باقر فکور دشتکی.