شعری که ناسروده ماند

شعری که ناسروده ماند

هنر و ادبیات متعهد فارسی (نقل با ذکر منبع بلامانع است)
شعری که ناسروده ماند

شعری که ناسروده ماند

هنر و ادبیات متعهد فارسی (نقل با ذکر منبع بلامانع است)

عشق سوخته

چند بیتی از یک قصیده بلند عشق سوخته یا به قول خودم عشق مذبوح به عنوان یادی از جوانی ها برای شما ارمغان آورده ام. تلخ است اما نشأه خوبی دارد. 

تصویر از: heart21.blogfa.com

یاد بادا روزگار وصل جانان یاد باد

ای دریغ از آن زمان. آن روزگاران یاد باد

هر دو چون جوزا میان آسمان عشق و شور

در میان اختران رقصان و رخشان یاد باد

این ندانستم که باشد اختران را هم افول

باید آخر پشت کــُـه گردید پنهان یاد باد

وه چه جانفرسا بود کوه فراق و هجر یار

آه اگر هجران نیاید هم به پایان یاد باد

ایزدا دوزخ چکار آید به کین عاشقان

کیفر جرم و گناهان هجر یاران یاد باد

هین بگو با مردمان ای بردگان نفس دون

تا به کی در بند شهوت عهد و پیمان یاد باد

چون شکست عشق وناکامی فزون دارم عذاب

بد تر از دوزخ برای کام رانان یاد باد

گر گناه افزون شود زانان ز حد عفو تو

آتش هجر پری رویان بر آنان یاد باد

هر جوانی آرزو دارد به دوران شباب

آرزوی مرگ دارم من به دوران یاد باد

مرگ می ترسد ز من ای خوش به این روح دلیر

روبهان باشند از شیران گریزان یاد باد 

نی غلط کردم خوشم با تلخی  این جام زهر 

کرده ام عادت  به نوش جام شوکران یاد باد

خواهم از گیتی ستانم آنچه او از من ستاند

می دوم اندر پی­اش افتان و خیزان یاد باد

سروده شده در تاریخ 25/ 5/ 1351 

آه ... خدای من چه لذتی.. !

شعر زیاد خوانده ام از شاعران نامی و غیر نامی. اما در میان آن همه شعر رشاد را بیشتر پسندیده ام. جاذبه مخصوصی دارد. شاید بخاطر این که آن موقع که ایشان در ستاد اقامه نماز بودند اجر زحماتی از این طریق واصل می شده است. 

کاش در خلوتم امشب تو فقط بودی و من

آگه از این دلِ پر تب تو فقط بودی و من

کاش حتی دو مَلَک را ز بَرَم می بردی

در حرم خانه ام امشب تو فقط بودی و من

من هم از سینه دل هرزه برون می کردم

این دل صد دله یا رب تو فقط بودی و من

کاش هنگام دعا لب ز میان برمی خاست

بی میانجیگری لب تو فقط بودی و من

واژه در مطلب دل واسطه خوبی نیست

کاش بی واژه و مطلب تو فقط بودی و من

واژه نامحرم و دل هرزه و لب بیگانه است

کاش بی واسطه هر شب تو فقط بودی و من

روزها کاش نبودند و همه دم شب بود

شب بی اختر و کوکب تو فقط بودی و من

فاش گویم غم دل کاش خدایا دایم

من بُدم از تو لبالب تو فقط بودی و من

(شعر از حجة الاسلام و المسلمین صادقی رشاد. برداشت از کتاب قبله عشق) 
(تصویر از: www.zohur12.ir)