شعری که ناسروده ماند

شعری که ناسروده ماند

هنر و ادبیات متعهد فارسی (نقل با ذکر منبع بلامانع است)
شعری که ناسروده ماند

شعری که ناسروده ماند

هنر و ادبیات متعهد فارسی (نقل با ذکر منبع بلامانع است)

دلتنگی

وقتی دلم برای شما تنگ می شود
دنیا و زندگیش چه بی رنگ می شود
هر صبح جمعه از شب آن بین دوستان
رفتن به مشهد تو هماهنگ می شود
یک رقعه از ردای شما گر شود نصیب
بنگر چطور بر سر آن جنگ می شود!
من در تعجبم که دل دوستان ولی ،
گاهی چطور سخت تر از سنگ می شود؟
برخورد اگر کنند به سختی و مشکلی
پای اراده شان همگی لنگ می شود
قربان مهربانی و لطف تو ای رضا
خیلی دلم برای شما تنگ می شود! 

ای که گفتی نیست رنگی برتر از رنگ سیاه
رنگ‌ مویم‌ را ببین اکنون که شد عمرم تباه

در سر و رویم نگر آن موی مشکینم چه شد
سر زده گویا پس ازاین شام تاریکم پگاه!

۱۴۰۳/۲/۲۷: م.ح.پژوهنده.