قوم خورشید

یکنفر مانده از این قوم که بر میگردد

«قوم خورشید،
که جز عشق نمی دانستند
 همه با دشنه ی شب
 تا خدا بال گشوده
رفتند .
عصر ما،
عصر خسران و غم است
تا صنوبر بکشد قد با ذوق
تا کبوتر بپرد شاد
به هرجا که دلش می خواهد
تا دلی هیچ پریشان نشود
ابر پر بغض، 

 چنین می  فرمود :

(یکنفر مانده از این قوم ،
که بر می گردد»  ۱

طارق خراسانی

پ . ن 

۱ . (یکنفر مانده از این قوم که بر میگردد ) از سید حمید رضا برقعی